• Επηρεάζει μέσω των αλλαγών στην ψυχολογική κατάσταση των γονιών, των αλλαγών στον τρόπο ζωής της οικογένειας και μέσω των στάσεων που προβάλλονται
• Τα παιδιά απορροφούν και εισπράττουν το αίσθημα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, που χαρακτηρίζεται από φόβο, έλλειψη ελπίδας, απαξίωση της δικαιοσύνης, θυμό
• Ανέφικτό αλλά και ανεπιθύμητο να απομονώσουμε τα παιδιά από την πραγματικότητα!!!

Πώς μιλάμε στα παιδιά για την κρίση; Τι να αποφεύγουμε και τι να προσπαθούμε;

1. Υγιής νοηματοδότηση όσων βλέπουν και όσων ακούν τα παιδιά
2. Μη υγιής τρόπος ερμηνείας είναι ο φόβος της έλλειψης, «κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν, δεν θα καταφέρω να επιβιώσω, οι άνθρωποι πατούν επί πτωμάτων για τα λεφτά, οι άνθρωποι υποφέρουν για τα λεφτά»
3. Συζητάμε για αυτά τα θέματα με τρόπο ανοιχτό, εποικοδομητικό και αισιόδοξο και διδάσκουμε τα παιδιά να σκέφτονται με θετικές δηλώσεις, «έχω όσα χρειάζομαι, μου αξίζει να πετύχω, έχω καλούς ανθρώπους στη ζωή μου»
4. Προσοχή να μη εκστομίζονται μπροστά στα παιδιά εκφράσεις φόβου, «θα αφανιστούμε, τι θα απογίνουμε;, θα μας καταστρέψουν»
5. Καλό είναι τα παιδιά να μην μας βλέπουν εκτός ελέγχου, είμαστε η ασπίδα τους
6. «Ναι, υπάρχει κρίση, τα πράγματα είναι στενάχωρα για όλους, αλλά μην ανησυχείς, εμείς είμαστε εδώ, ξέρουμε πώς να το χειριστούμε και όλα θα πάνε καλά»
7. Επιστρατεύουμε συγγενείς μεγαλύτερης ηλικίας που μπορεί να έχουν περάσει εξίσου δύσκολες καταστάσεις να μιλήσουν στα παιδιά
8. «Ναι, είμαι αγχωμένος/ στεναχωρημένος/ προβληματισμένος για οικονομικά θέματα, αλλά μην ανησυχείς για μένα, δεν φταις εσύ, το διαχειριζόμαστε και θα βρούμε τη λύση, μην σε αγχώνει»
9. Δεν βοηθά να υιοθετούμε μια στάση εγκατάλειψης, παραίτησης, απελπισίας, «με την Ελλάδα δεν γίνεται τίποτα»
10. «Πώς το ξέρεις από τώρα ότι δεν θα βρεις δουλειά; Μην ακούς την τηλεόραση, υπάρχουν πολλές δουλειές που δεν διαφημίζονται και ακόμη και σήμερα υπάρχουν άτομα που βρίσκουν δουλειά»
11. «Μπορεί η Ελλάδα να μπήκε πρώτη στην κρίση, αλλά μπορεί να βγει και πρώτη»
12. Βρίσκουμε τρόπους να διδάξουμε στα παιδιά τον σεβασμό στην αξία του ανθρώπου με εναλλακτικές οδούς, όπως εθελοντικές οργανώσεις, οργανώσεις αλληλεγγύης, μέσα από τον ποιοτικό χρόνο που αφιερώνουμε εμείς στα παιδιά
13. Ας δώσουμε ελπίδα και θετική οπτική, αισιοδοξία, «Αν μπορούσαν να προκύψουν κάποια καλά από την κρίση, ποια θα ήταν αυτά;»
14. Ας απαντήσουμε την έλλειψη αξιών, με τις αξίες που έχουμε εμείς μέσα μας. Ας θυμίσουμε στα παιδιά μας ότι το χρήμα δεν είναι το παν.
15. Τα παιδιά προσκολλούνται πολύ σε υλικά αγαθά, γιατί τους λείπουν άλλα ουσιαστικότερα!
16. Αν η οικογένεια μοιράζεται κάποιες πνευματικές/ θρησκευτικές πεποιθήσεις, ας το συζητήσουν ανοιχτά με τα παιδιά, καθώς η πνευματικότητα είναι σημαντική πηγή παρηγοριάς
17. Αν προκύψουν πρακτικές αλλαγές στη ζωή του παιδιού, μπορούμε να συζητήσουμε μαζί τους ότι η αλλαγή είναι μέρος της ζωής και ότι με κάθε αλλαγή ανοίγονται νέες ευκαιρίες
18. Ας φροντίσουμε ώστε οι επαγγελματίες που βοηθούν τα παιδιά μας να είναι άνθρωποι με αγάπη, καλοπροαίρετοι. Αυτό είναι πάντα σημαντικό, αλλά ειδικά σε μια μεταβατική κατάσταση είναι σημαντικότερο από ποτέ.
19. Ας φροντίσουμε να δίνουμε χρόνο προσοχής στα παιδιά, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο για δημιουργικές δραστηριότητες