Αποχωρισμός: πρώτος αποχωρισμός, γέννηση αδελφού, πρώτη μέρα στο σχολείο, αλλαγές στην εφηβεία, νοσηλεία, μετακόμιση κ.α. Οι αποχωρισμοί είναι επιθυμητοί για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού, και ακόμα κι αν προκαλούν κάποια δάκρυα, δεν πρόκειται να προκαλέσουν τραύματα στο παιδί, αν έχει και έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα. Ο αποχωρισμός απαραίτητος γιατί: Διευκολύνει την ψυχολογική ωρίμανση Κινητοποιεί νέες ευκαιρίες για μάθηση και προσαρμογή Κινητοποιεί αμυντικούς μηχανισμούς Ενδυναμώνει την αντίληψη του εαυτού και των άλλων Συντελεί στη δόμηση της προσωπικότητας και της υγείας Κάθε αποχωρισμός εξαρτάται από: την αναπτυξιακή φάση του παιδιού τα χαρακτηριστικά του τις προηγούμενες εμπειρίες του οικογένεια Οι πιο δύσκολες εποχές αποχωρισμού είναι η περίοδος του «άγχους των ξένων» (6 – 12 μηνών) και η περίοδος «επαναπροσέγγισης» (20 – 24 μηνών) Συμπτώματα εμφάνισης άγχους αποχωρισμού: Επαναλαμβανόμενη ανησυχία, όταν επίκειται αποχωρισμός από το γονιό Υπερβολική ανησυχία ότι κάτι κακό θα συμβεί στο γονιό Άρνηση να πάει οπουδήποτε χωρίς γονείς Υπερβολική ανησυχία για δυσάρεστα γεγονότα Υπερβολική απροθυμία να μείνει μόνο του Άρνηση να κοιμηθεί χωρίς γονείς Επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες Επαναλαμβανόμενα παράπονα για σωματικούς πόνους Συνήθως, πίσω από ένα παιδί με άγχος αποχωρισμού κρύβεται ένας γονιός με άγχος αποχωρισμού, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του πολύπλοκα συναισθήματα, που πιθανόν να συνδέονται με τις δικές του εμπειρίες στη δική του οικογένεια. Τι κάνουμε ως γονείς; Αποφεύγουμε τους αποχωρισμούς που πραγματοποιούνται στις δύο δύσκολες φάσεις Προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας ώστε να αντιμετωπίσουμε και να ρυθμίσουμε το δικό μας άγχος, προκειμένου να μπορέσουμε να βοηθήσουμε και το παιδί Κατάλληλη προετοιμασία του παιδιού (εξήγηση, ενημέρωση, συζήτηση, επίσκεψη) Σταδιακή εισαγωγή του παιδιού στην κατάσταση του αποχωρισμού (μένουμε μαζί του αρχικά) Βοήθεια του παιδιού να συνειδητοποιήσει ότι κάθε περίοδος μοναξιάς ακολουθείται από τρυφερή στιγμή αντάμωσης Δεν φεύγουμε χωρίς να αποχαιρετήσουμε!!! Διαβεβαιώνουμε ότι θα επιστρέψουμε να το πάρουμε το παιδί, χωρίς να δραματοποιούμε το γεγονός ότι το παιδί κλαίει!!! Δεν καθυστερούμε την αποχώρηση μας!!! Αποχαιρετούμε με αποφασιστικότητα, δείχνοντας ότι εμπιστευόμαστε την ικανότητα του παιδιού να αντιμετωπίσει την κατάσταση Μιλάμε καθησυχαστικά και διαβεβαιώνουμε για την αγάπη μας Εγκαινιάζουμε μια ευχάριστη «ρουτίνα προετοιμασίας» Όταν το παιδί διαμαρτύρεται για σωματικούς πόνους, το ακούμε με προσοχή, μετριάζουμε την ανησυχία του και του υπενθυμίζουμε τι έχουμε συμφωνήσει να γίνει Θυμηθείτε: ο αποχωρισμός είναι απαραίτητος, βοηθάει το παιδί να μεγαλώσει και τους γονείς να χτίσουν και να προχωρήσουν τη ζωή τους ξεχωριστά από τα παιδιά τους!